Epilog

Jason Walker-Cry
Mama Emily spędziła w szpitalu ok 3 tygodni. Miała lekkie poparzenie twarzy, które nie oszpeciło jej.  Przez ten czas policja ciągle szukała podejrzanego. Czas mijał a on nadal był a wolności. Louis podejrzewał Stefana, ale miał mocne alibi. Był wtedy w domu, co potwierdzą jego rodzice. Z płonącego domu nie zostało nic. Spalił się cały dobytek rodziny. Meble, ubrania, ważne dokumenty, pieniądze, karty kredytowe. Przysporzyło to tylko kolejnych kłopotów. Chłopcy dzielnie byli z nami przez ten cały czas, próbując pomóc jak tylko mogą. Dziś wychodziła mama Em, i Liam zaproponował im nocleg w ich domu oraz pożyczkę pieniędzy. Nie obyło się od drobnych sprzeczek, lecz po długich godzinach rozmów kobiety nie miały wyjścia i przyjęły propozycję. Najważniejszą rzeczą, było załatwienie z bankiem formalności związanych z nowymi kartami, oraz zwrócenie się o odszkodowanie na wypadek pożaru. Jako, że dowód spłonął z resztą, trudno było przekonać niektóre organizację o prawdziwej tożsamości. Za miesiąc miał się zacząć rok szkolny. One Direction miało zacząć pracę nad nową płytą. Dlatego też załatwienie najpotrzebniejszych spraw było koniecznością. Tydzień później mama Em kupiła nowy dom, blisko chłopców. Aby nie siedzieć im długo na głowie chciały szybko pozałatwiać swoje sprawy i zacząć nowe życie.  Amanda, Zoey, Emily zaczęły naukę w liceum. Nie spodziewały się jednak, że cudowna harmonia in idealnego życia zaburzy się jednym słowem.
-Wyjeżdżamy
-Ale jak to ? -Krzyknęła Am do której pierwsza dotarła ta wiadomość.
-Menadżer załatwił nam kontrakt ze sławną wytwórnią muzyczną, nie możemy odrzucić - Powiedział spokojnie Liam przytulając Ze.
-Na ile, i jak daleko.
- Na 6 miesięcy aż do Australii.- Mówił Zayn spokojnie.
-To niemożliwe.
-Przykro nam dziewczyny. Nie wiedzieliśmy, że tak to wyjdzie.
-Czyli że zrywamy ze sobą? -Krzyknęła Emily
-Nie chce tego -szepnął jej we włosy Louis - Nie widzę takiej potrzeby - Powiedział już głośniej do reszty towarzyszy.

One Direction wyjechało. Ich obietnice nie spełniły się. Kontakt zerwał się równocześnie z ich nową płytą, co automatycznie równało się z zerwaniem.
Każdy żył własnym życiem, Dominika przeprowadziła się do Amandy, żeby być bliżej przyjaciółek. Od teraz same musiały pokonywać przeszkody. Jednak nigdy nie żałowały tych wszystkich wspólnie spędzonych chwil.


________________________________
O matko!
Miał być 23 rozdział wyszedł mi epilog.
Parę słów ode mnie.
Ten blog nie wygląda tak jak chciałam, żeby wyglądał. Mimo wszystko jestem zadowolona, że mogłam dla was pisać.
Serdecznie dziękuje za 2326 wyświetleń, 4 obserwatorów i 41 komentarzy. Zaczynając nie miałam nawet nadziei na tyle wyświetleń.
Chcę podziękować mojej przyjaciółce Marcie --> Znajdziecie ją tu na blogu <--- za to, że motywowała mnie do pisania kolejnych rozdziałów. Gdyby nie ona nie wiem czy nawet bym go skończyła. Mam w planach zacząć nowe opowiadanie tyle że na pełnym zaangażowaniu, bez takich błędów które popełniłam tutaj.
Zakończenie mi się podoba. W każdej chwili mogę zacząć II część. Jak na razie nie mam tego w planach, chodź parę razy przechodziło mi to przez myśl.
Zostawiam was z nijakim według mnie epilogiem. Mam nadzieję, że spotkamy się już niedługo :)
Kocham was. Ariadna/Ania